Kerst!

Kerst! Tijd voor gezelligheid met familie, enorme kerstdiners, foute kersttruien party’s en een dikke winterjas… Kerst in Kaapverdië is natuurlijk een tikkeltje anders. Het creëren van een kerstgevoel is toch wel lastig hoor, met je voeten in het zand en je gezicht in de zon ;). Alhoewel, de laatste weken is het hier ook ‘’winter’’. De zon schijnt niet meer elke dag, het waait flink harder en ’s avonds dragen we regelmatig een lange broek en een trui. Maar we zullen niet zeuren hoor, het is hier nog altijd meer dan 20 graden warmer dan bij jullie, haha. We zijn verder niet hele trouwe bloggers he…? Oeps… Vandaag daarom maar een extra lang verhaal. Zie het maar als een kerstcadeautje van ons aan jullie. 

De mensen hier doen wel erg hun best om het kerstgevoel bij ons te creëren. Zo zijn de straten versierd met lichtjes en loopt er regelmatig iemand met een kerstmuts voorbij. Afgelopen vrijdag vierden we alvast kerst op Nos Kaza. Om 8.30 uur ’s ochtends stonden we paraat om te helpen met schoonmaken, versieren en het snijden van fruit. Rond een uur of 10 druppelden de kinderen binnen. Alle kinderen hadden een kerstmuts op en veel kinderen hadden een liedje, verhaaltje of dansje ingestudeerd. Ook wij hadden ons best gedaan en zongen een door Eva in elkaar gezette medley van kerstliedjes. Laten we het erop houden dat we in ieder geval een hoop lol hebben gehad met het oefenen ;). De Engelse sponsoren hadden gezorgd voor schmink om de kinderen mee te schminken en alle kinderen kregen dankzij hen ook een persoonlijke cadeau. De prinsessenjurkjes en het speelgoed dat wij hadden ingepakt zullen op Nos Kaza blijven voor algemeen gebruik. Veel verschillende kerstmannen/-vrouwen hadden voor Aldir, het hoofd van Nos Kaza, een kerstcadeautje meegenomen. Hij moest hard lachen toen hij de pakjes met daarin rookworst, stroopwafels, muntdropjes, hagelslag en pepernoten open maakte.

Hoewel we de gourmetpannetjes en geliefde All You Need is Love kerstpecial helaas moeten missen, zullen we er toch voor zorgen dat Kerst 2017 een kerst zal worden om nooit te vergeten. Inmiddels voelt de groep aan als een tweede familie en een kerstdiner maken, daar zullen we dit jaar zelf ons best eens op doen. Vanavond (kerstavond) gaan we gezellig uit eten en drinken we om 00.00 uur champagne op het strand. We hebben namelijk iets te vieren… Cas wordt 21! Morgen, op eerste kerstdag zullen we zijn verjaardag vieren en zal iedereen zich uitsloven om één van de gangen van het vier-gangen menu te laten smaken.

Vandaag nog even een rustig dagje. Tijd om weer eens een nieuwe blog te schrijven! Afgelopen weken maakten we een grote slag in het onderzoek en het is hoog tijd om jullie daar eens over bij te praten. De meeste tijd hebben we besteed aan het verzamelen van data. Klinkt misschien saai, maar we hebben hier ervaren dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn! Op Nos Kaza hadden we eerder kinderen geïnterviewd door middel van tekeningen. Deze succesformule hebben we daarna nog herhaald bij twee andere locaties. Eén daarvan bevond zich in Terra Boa, de ander in Cha de Matias. Beiden wijken liggen dicht bij Espargos, de grotere stad op het eiland.

Naast de ‘’officiële’’ momenten van het verzamelen van data, hebben we met veel lokale mensen gesproken. Vooral Amy bleek over een onontdekt interviewtalent te beschikken. Met het concept ‘Over de Streep’ borduurden we voort op deze interviews en de resultaten van de tekeningen, die we met behulp van hier gemaakte vrienden vertaalden.  Het concept ‘Over de Streep’ is gebaseerd op ja/nee vragen. Als een kind een vraag met ja wilde beantwoorden, moet het van de ene kant van de ruimte, ‘over de streep’, lopen naar de andere kant van de ruimte. Respect, vertrouwen en eerlijkheid zijn belangrijk tijdens het spel. Tijdens de uitvoering ervan wordt dan ook niet gesproken, zodat gefluister, geroddel en/of gelach voorkomen kan worden. Door het gebruiken van dit ‘spel’ als onderzoeksmethode konden we op een gemakkelijke manier lastigere onderwerpen aan bod laten komen. Zo stelden we vragen over pesten, geweld en het gevoel van veiligheid op school, verantwoordelijkheden thuis en het gebruik van alcohol en/of drugs.

Het is leuk om te zien hoe de organisaties hier ons onderzoek omarmen en hoe ze ons willen helpen om de resultaten te verzamelen. Naast dat dat natuurlijk heel fijn is voor het onderzoek, krijgen we daarmee een uniek kijkje in het dagelijkse leven van de kinderen hier. De dag dat we de tekeningen uitdeelden op Cha de Matias speelden we boter, kaas en eieren met de kinderen, speelden ze spelletjes op Cas z’n telefoon en leerden wij van hen een te gek dans riedeltje, wat het meeste weg heeft van de vogeltjesdans. Toen we iets meer dan een week later daar waren om ‘Over de Streep’ te spelen, mochten we blijven kijken bij de dansles die ze daarna hadden. Wat kunnen die kinderen dansen zeg! Ze voerden een hele ingestudeerde dans op, op verschillende liedjes achter elkaar. Het zag er echt te gek uit!

Na het uitschrijven en analyseren van de resultaten van de tekeningen en over de streep, kregen we meer zicht op de motivaties van kinderen om wel of niet naar school te gaan. Het viel ons op dat het vaak aan de intrinsieke motivatie van de kinderen niet ligt. Kinderen vinden het vaak leuk om naar school te gaan, willen graag leren en vertellen ambitieus over hun dromen over doorstuderen. Helaas krijgt die intrinsieke motivatie aardig wat te verduren van externe factoren. Zo gaven bijna alle kinderen aan veel verantwoordelijkheden te hebben thuis, is er op school vaak sprake van pesten en geweld en geven ze aan dat het onderwijs vaak erg theoretisch en daarmee niet uitdagend genoeg is. Ook zien we dat veel kinderen gaan werken om geld te verdienen en vaak al op jonge leeftijd in aanraking komen met alcohol en drugs.

Naast het verzamelen van deze informatie van de kinderen die nu op school zitten, wilden we graag met ervaringsdeskundigen spreken. Wat heeft er voor gezorgd dat zij het onderwijs vroegtijdig verlieten? En misschien nog wel belangrijker, wat had hen kunnen motiveren om wel hun school af te maken? In Espargos staat een avondschool, waar mensen die nooit hun school hebben afgemaakt alsnog de kans krijgen om een diploma te halen. De ideale locatie dus om ervaringsdeskundigen te spreken! Omdat ze daar ook Engels lessen geven, hadden we de stille hoop dat de taalbarrière ons hier minder parten zou spelen. Helaas was dat niet het geval en bleek het nog erg lastig om er een afspraak te krijgen. Eva en Merijn hebben er veel tijd in gestoken en zijn vaak voor niets naar Espargos geweest. Maarrrr, de aanhouder wint! Na het contacten van studenten, docenten en het verzinnen van verschillende manieren om toch binnen te komen, is het uiteindelijk toch gelukt om de mensen daar te spreken. Op de dag dat we met elkaar afspraken dat dit echt de allerlaatste poging was, mochten ze aansluiten bij een les waar ze aan het einde de vooraf opgestelde enquêtes konden uitdelen.

Na het toevoegen van de resultaten uit de enquêtes van de avondschool besloten we dat we voldoende data hadden verzameld. Met dit besluit sloten we de tweede fase van het ‘Design Thinking’ proces af. Een dag later zaten we na het ontbijt met z’n alle rond de tafel om te brainstormen. Wat waren de voorkomende motivaties om te stoppen met school? Welke factoren hebben daar invloed op? We schreven ze allemaal op een groot vel papier en langzaam maar zeker werden de vele verzamelde resultaten inzichtelijk. We verdeelden de resultaten in de koppen ‘’kinderen’’, ‘’ouders’’, ‘’leraren’’, ‘’onderwijs’’ en ‘’toerisme’’. Vervolgens schreven we met rood op de mindmap wat we zouden willen bereiken om de problemen aan te pakken. We kwamen uit op ‘’het vergroten van het toekomstperspectief’’, ‘’vergroten van de persoonlijke aandacht’’, ‘’benadering door leraren naar kinderen’’, ‘’meer betrokkenheid van ouders’’, ‘’lessen praktischer’’ en ‘’interactieve preventie’’.  Voor de hele mindmap, zie de foto’s!

Na het in kaart brengen van de mogelijke oorzaken van het probleem konden we eindelijk praktisch gaan nadenken over oplossingsrichtingen. Met welke prototypes zouden we de opgeschreven problemen kunnen beïnvloeden, verminderen of wie weet zelfs oplossen? We kwamen onder andere op een mentor- en/of buddysysteem om de kinderen te voorzien van meer persoonlijke aandacht, een snuffelstage om de kinderen in te laten zien waar ze voor studeerden en gastlessen van ervaringsdeskundigen om problematiek rond jonge zwangerschappen en drugs bespreekbaar te maken. Het was leuk om te zien hoe we tijdens het praktisch nadenken over prototypes terugvielen in onze Nederlandse gewoontes en denkpatronen. Zo werd met het mentor-systeem een link gelegd met het systeem op Nederlandse middelbare scholen en komt ook de snuffelstage natuurlijk niet uit het niets vallen. De verloskundigen in opleiding onder ons betrokken hun eigen vakgebied erbij en vertaalden het bestaande concept ‘’Centering Pregnancy’’ (waarin zwangere vrouwen in groepsverband zorg krijgen) naar ‘’Centering Parentering’’, waarin we ouders in groepsverband meer wilden betrekken bij de educatie van hun kinderen.

We besloten de keuze nog even uit te stellen, en blijkbaar is dat soms het beste wat je kunt doen… Via ons netwerk kwamen we in contact met de popgroep Vadis Crazy. Zij zijn met het nummer ‘Ilha do Sal’ bekend geworden op het eiland en vooral onder de kinderen zijn zij erg geliefd. Wanneer zij een boodschap zouden overbrengen met een liedje, zou dat natuurlijk tien keer beter over komen dan wanneer wij dat zouden doen. We bespraken met hen onze plannen en ze waren direct enthousiast. We zouden de resultaten in het liedje kunnen verwerken en op die manier onze boodschap over kunnen brengen. Er moest nog het één en ander geregeld worden, maar ons derde prototype was gekozen! Met het liedje zouden we immers veel kinderen in één keer kunnen bereiken en op een leuke en laagdrempelige manier het onderwerp kunnen bespreken. Via de crowdfundingsactie hadden we binnen no-time het benodigde geld binnen. Dank voor alle donaties! Het nummer is inmiddels bijna af en Merijn en Amy hebben in de ‘’studio’’ al een voorproefje gekregen. Het klinkt lekker en we zijn enorm benieuwd naar het eindresultaat. Wanneer het online staat zullen we het direct met jullie delen!

Zo, wat een verhaal weer. Wij gaan ons nu klaar maken voor het eerste kerstdiner. Je kent het wel… Haren stijlen, haren krullen, nagels lakken, mooiste jurkje uit de kast… Oh en Cas? Die is met z’n bloesje, kerstonderbroek en niet te vergeten z’n strikje binnen 10 minuten klaar ;)

Fijne kerst, oftewel Feliz Natal! Dat iedereen maar net zulke lieve mensen om zich heen mag hebben als ons.